Vrijdag 29 april 2011

Nog behoorlijke worsteling om binnendoor naar Rouen te komen om zo de kustroute te bereiken die via de Vlaamse kust naar Nederland voert. Mistig en (nog) fris. Daarna schiet het op. In Picardie een perfecte stop gemaakt op een grote rustplaats die opgezet was als informatiecentrum voor dit deel van het stroomgebied van de Somme dat herinneringen aan Zeeland bovenbracht met zijn estuarine natuur, schorren en zandplaten. Na Calais en door Vlaanderen loopt het kwik weer op. Druk op de weg. Vrachtverkeer en veel autobussen, vooral Engelsen die de vrije paasdagen vieren. Via Gent richting Zelzate door het contrastrijke industrie landschap van de kanaalzone Gent/ Terneuzen waar de kleinschaligheid van lommerrijke dorpjes en boerderijtjes een evenwicht zoekt met de enorme havenbedrijven. Je moet er van houde, het heeft wel wat. Wellicht een goede plek voor de door Europa voorgestane groene economie? Het frietkot aan de R4 bleek gesloten. Jammer want er gaat niets boven Belgische frieten. Volgende keer beter. Door de westerschelde tunnel naar Goes via een omweg om een file te ontwijken. Op de A58 een piepklein eendekuiken van de weg gehaald die daar tussen het voortrazende verkeer verpletterd dreigde te worden. Luid piepend overgedragen aan de dierenambulance van – jawel – Schouwen-Duiveland waarvan ik het nummer in telefoon heb staan. Eend 58... ik zal er nog eens poolshoogte gaan nemen om te kijken hoe het gaat. Wie weet een klantje voor de voorgenomen natuurvijver in Bru? Het land is droog maar de regens lijken nog ver weg met de harde en gortdroge oostenwind. Gelukkig dampt de vochtige ondergrond continu water uit om de jonge gewassen te helpen, maar veel langer mag de droogte niet gaan duren. Morgen Koninginnedag. Proost. Wat zijn we eigenlijk gezegend met Zeeland met zijn unieke vergezichten en wijdse ruimte.

bijlmerbajes

na de sleedoorn nu de meidoorn in bloei

picardiese rustplaats

tientallen ecoducten onderweg in picardie

thuis

Donderdag 28 april 2011

Tegen tienen vertrokken. Gelukkig voor de honden geen al te hoge temperaturen. Alleen Zuid-Frankrijk voordat het centraal massief in zicht komt telt ruim 20 graden. Na Millau koelt het af. De nacht doorgebracht in een hotel in de buurt van Chartres richting Rouen. Een wat naargeestig snelweglandschap met goedkope hotelketens en de standaard Mc Donald's die overigens prima expresso schonken.

Woensdag 27 april 2011

Dag voor vertrek naar Nederland. Kon me niet beheersen en ben het hek van de zojuist vertrokken Franse buurvrouw overgegaan om te kijken wat nu toch die vreemde constructie in haar tuin betrof. Blijkt om een ingenieus bewateringsoplossing te gaan voor de tomatenplanten tijdens haar maandenlange afwezigheid. De cistus zet ondertussen door met bloempjes vormen. Een patroon van wit met gele dotjes tekent het bos. Luizen doen zich te goed aan de lupines en vormen op hun beurt weer voedsel voor de vogels waarvan sommigen al jongen hebben. Vooral de koolmees zie ik er behendig naar scharrelen. Weer een reden om diervriendelijk te tuinieren.

irrigatie

Nog enkele bijzondere inheemse struiken en planten gefotografeerd. Zal de namen nog achterhalen.

Dinsdag 26 april 2011

Rendiermos bekleed bosbodem houdt vocht vast waar ook weer andere planten en dieren van meeprofiteren? Bloemenvelden op die plekken waar omwille van brandveiligheid stroken bos zijn uitgedund. Vooral wilde lavendel en thijm.

Maandag 25 april 2011

Ook de Cistus in de tuin gaat bloeien.

Zaterdag 23 april 2011

Besloten nog tot donderdag te blijven ivm werkzaamheden in Nederland. Kan de reistijd nu niet missen. Die nacht heeft het gestaag doorgeregend. Sóchtends wanneer de zon alweer schijnt geurt en kleurt het bos. Vooral de bosbodem is een feest. Diverse mossen en zaailingen maken van iedere vierkante decimeter een wereldje op zich.

Vrijdag 22 april 2011

Regen voorspelt maar blijft nog even uit, een paar spettertjes. Mooi om te zien hoe een braakliggende akker zich vult met verschillende soorten grassen en planten zoals boterbloem en nachtkoekoeksbloem, in contrast met de monocultuur ernaast met wintertarwe. Motjes bekleden s'avonds de wit gepleisterde muur.

Donderdag 21 april 2011

Vandaag op voorstel van nederlandse vrienden via een omweg naar het dorp gewandeld langs oude boerderijen, fijnschalige vruchtbare akkers en langs met rijke begroeide en dus "beleefde" stroompjes. De nachtegaal zingt hier blijkbaar ook overdag. Hoe menselijk ingrijpen en samenwerken met de natuur een rijkdom aan biotopen kan brengen. We konden het en kunnen het nog steeds. Wat let ons? Wie let ons?

herderstasje en klaproos van de papaverfamilie

tsja?

dikke akkerdistel

tsja? langs de weg, op de weg

vruchtbare vallei

ook de kleine zelfstandige boertjes moeten tegenwoordig de eieren stempelen - doorgeslagen reinheitsverboten om de industrie te spekken?

Woensdag 20 april 2011

Bezoek gebracht aan de volkstuin – huerta - van Oma Roca die op hoge leeftijd nog altijd een moestuin bestiert waar ze iedere dag te vinden evenals haar twee hondjes. Nu ja volkstuin. Met bijna 2 hectare net buiten het dorp ooit een belangrijke bron van inkomsten en zelfvoorziening. Het zijn nog voornamelijk de oudjes die dit werk doen maar een volgende generatie is zich aan het vormen in steden, dorpen en op het platteland. Deels uit verzet en overtuiging om een alternatief te bieden voor de massale op monoculturen gebaseerde landbouw. Deels uit noodzaak en omdat het leuk werk is en vooral gezond voedsel oplevert. Oma geniet in ieder geval nog iedere dag.

Heb haar 5 aardperen mogen overhandigen om uit te zetten. Ben benieuwd. We kregen heerlijke sla, zoete uien en knoflook mee. Op de terugweg een oude boerderij gefotografeerd mede vanwege de vlierstruiken die daar standaard bijhoren en volgens Louis Le Roy in zijn boek "Natuur uitschakelen, Natuur inschakelen" naast beschutting, hout en bessen zorgdragen voor een gezonde waterhuishouding met hun horizontaal uitstrekkend wortelgestel.

oude boerderij met moestuin en vlieren

nachtkoekoeksbloem

huerta buiten het dorp

de geadopteerde hondjes die de huerta "bewaken"

Dinsdag 19 april 2011

Buurman Francisco neemt dahliabollen mee van de variant met het saffraan, de goudgele meeldraden die als kleurstof en smaakmaker dienen in oa. paela gerechten. Ieniemienie bewaakt het terrein met verve. Hekje gemaakt van canja's (soort bamboeachtig gras) als afsluiting nadat vorige hek door metaalboeren is ontvreemd. Die middag heerlijk rustig doorgebracht in Caldas de Mallavella bij Ballneareo Pratz, een oud kuuroord met warmwaterbronnen in dit voorheen vulkanisch gebied. Het exclusieve bronwater uit deze plaats gaat de hele wereld over als aqua de Malavella en bevat veel mineralen waardoor het iets zepig kan smaken. Voor de liefhebber waaronder ikzelf.

Maandag 18 april 2011

´s Ochtends een foto gemaakt van de inmiddels geopende Aaronskelk die spontaan in de tuin is opgekomen. Bladeren spreken me niet zo aan en de `beeldschone` bloem blijkt een dodelijke val voor insekten? Slimme manier om beestjes te lokken.



Aronskelk



Daarna aardperen willen afleveren bij Catalaanse vrienden. Herkenden het niet en mijn Catalaans is te slecht om duidelijk te maken wat die rare knollen zijn. Eerst maar opzoeken in het spaans. Met behulp van Skype en goede vrind Ruud, vele namen gevonden, aguaturma, pataca, alcachofa de tierra, tupinambo, topinambur en de Latijnse naam Helianthus tuberosus.



´s Middags naar S´Agaro geweest, een prachtige en intieme baai met strand aan de Costa Brava. Vollop zon maar met 20 graden en wind fris. Toch even gezwommen en tijd doorgebracht op het strand om energie op te doen. Heerlijk. Misschien later deze week nog een keer.

Zondag 17 april 2011

ieniemienie geeft van katoen

Buurman Fransisco op bezoek met zijn enorme hond. Complete overval. Lief dier, speelt met Katrien en andersom. Katrien mag de baas zijn. Cico verteld dat Llagostera, Lago estera betekent zoiets als, "een meer zijnde". In zijn jeugd, lang geleden, was er ter plaatse van het dorp inderdaad sprake van een meertje waar de stoomtram op een dijkje doorheenreed. Maar in prehistorische tijden – na de ijstijden? - zou er sprake geweest zijn van een enorm meer ingesloten door de heuvels rondom de vallei. Uitzoeken!

Zaterdag 16 april 2011

S'ochtends, om 8 uur is het nog geen 9 graden fris, ontdekt dat eiken vele gedaante kennen, althans langs de weg staat er een die voornamelijk getooid is met strengen met soort bloempjes. Van dichtbij meen ik stampertjes en meeldraden te zien. Tweeslachtig? Uitzoeken! Langzamerhand worden de bladverliezers weer beeldbepalend en dat in nauwelijk 2 weken tijd. Een in april 2010 door zware sneeuwval omver gebogen pijnboom laat haar/ zijn schatten zien in de vorm van stuivende mannelijke vrucht? Uitzoeken!

eik?

ja eik, mannelijke vruchten?

vrucht zwarte pijnboom

zwanenbloem

dubbelbloemige sneeuwspirea

 

orchidea

S'middag op het terras van vrienden werd een zojuist geplukte zwanenbloem getoond. Uit het bos maar dan wel van vochtige plek bij water, navragen? In hun tuin staat een dubbelbloemige sneeuwspirea in inmiddels in volle bloei. Was me een paar dagen eerder niet opgevallen. Gaat dan zo snel?

Vrijdag 15 april 2011

Aan de slag met bouwaanvraag voor nulenergieverbouwing voor familie in Veere in opdracht van Erik Franke. Tegen de middag de voorlopige stand van zaken geemaild naar Holland. Vrienden stellen hun wifi hiervoor beschikbaar waren echter niet thuis dus dan maar met de "ordinateur"gewerkt vanuit de auto en werkt perfect. Voelde me net een spion in een B-film in de kleine maar fijne rode furgonetta (opel aquila de kleine camion).

Donderdag 14 april 2011

spechtenflat

cistus in bloei

Ochtend wandeling door bos heuvelop.Even stilstaan bij spechtentoren in stomp pijnboom. Er zitten zelfs balkonnetjes aan, elfenbankjes? Ook in Spanje gooit men op onbewaakte plekken rommel neer getuige het bankstel. Kost volgens mij meer moeite dan het even naar de stort (basura) brengen. Naar de weekmarkt gewandeld in het dorp waar niet alleen handelaren maar ook particulieren met een flinke volkstuin hun producten aanbieden. Op terugweg een veel voorkomende cistus in bloei. Gewoonlijk in mei maar vanwege de beschutte ligging op een zuidoosthelling is deze wellicht wat vroeger.